สังโยชน์ ๑๐

สังโยชน์ ๑๐ (กิเลสผูกใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์หรือผูกกรรมไว้กับผล)

๑ สักกายะทิฏฐิ             ความเห็นว่าเป็นของตน เช่น เห็นรูป เวทนา สัญญา
                             สังขาร วิญญาณ เป็นตัวตน เป็นต้น

๒ วิจิกิจฉา                 ความลังเลสงสัยไม่แน่ใจ

๓ สีลัพพะตะปรามาส ความถือมั่นในศีลพรตอย่างงมงาย คิดว่าจะบริสุทธิ์ได้

                             ด้วยศีลและข้อวัตรเท่านั้น

๔ กามะราคะ               ความกำหนัด ความติดใจในกามคุณ

๕ ปะฏิฆะ                  ความกระทบกระทั่งใจ ความหงุดหงิดขัดเคือง

๖ รูปะราคะ                         ความติดใจในอารมณ์แห่งรูปฌาณ หรือรูปธรรมอันประณีต

๗ อะรูปะราคะ              ความติดใจในอารมณ์แห่งอรูปฌาณ หรืออรูปธรรม

๘ มานะ                     ความสำคัญมั่นหมายในตนเองว่าเป็นนั่นเป็นนี่

๙ อุจธัจจะ                   ความฟุ้งซ่าน

๑๐ อะวิชชา             ความไม่รู้จริง, ความหลง

วัดป่ามะไฟ

สถิติ

สมาชิก

เมนู

บทความ