วัดป่ามะไฟ

ธรรมะโดยท่านพระครูภาวนาธรรมธารี เจ้าคณะตำบลโคกไม้ลาย เขต ๑ เจ้าอาวาสวัดป่ามะไฟ ต.โคกไม้ลาย .อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี

๑๖ เม.ย ๒๕๕๖

หลายท่านตั้งใจปฏิบัติมาก เพียรทำทุกอย่างที่ครูบาอาจารย์แนะนำ นั่งทีละนานๆ เดินทีละนานๆ ทุกขั้นตอนดูแล้วใช่เลย แต่ยังไงก็อย่าลืมว่าผลอันยิ่งของการปฏิบัตินั้นเป็นไปเพื่อละเพื่อวาง คลายจากความยึดถือ ไม่อย่างนั้นทำไปแล้วมันจะเสียของน๊ะ.

๑๙ มี.ค ๒๕๕๖

วันนี้ไปสวดมนต์มา หันไปมองพระเถระนั่งรูปที่ ๑ อายุ ๘๖ ปี รูปที่ ๒ อายุ ๘๒ ปี เลยคิดไปว่าท่านทั้ง ๒ รูปได้ใช้เลข ๘ แล้วแล้วเราล่ะจะอยู่ทันได้ใช้เลข ๖ หรือเปล่าก็ยังไม่รู้ คงมีโอกาสได้สร้างกุศลยิ่งๆขึ้นไปตราบยังมีลมหายใจอยู่.

๑๒ เม.ย ๒๕๕๖

เมื่อเราเฝ้าดูตัวเอง รักดัวเอง ก็จะไม่เป็นผู้ทำร้ายตัวเอง.

๒๗ มี.ค ๒๕๕๖

เมื่อยังไม่รู้จักตัวเองย่อมแสวงหามิตรอยู่ร่ำไป ต่อเมื่อรู้จักตัวเองแล้วไซร้มิตรนั้นอยู่กลางใจเราเอง.

๒๗ มี.ค ๒๕๕๖

เรื่องของ "อาหาร" คนเราชอบบอกกับผู้อื่นว่าถ้าเลือกได้ก็อยากจะปรุงอาหารกินเอง แต่ที่เป็นอยู่ก็ซื้อเขากินเพราะมันสะดวก รวดเร็ว ไม่ยุ่งยาก เหมือน "ธรรมะ" ใครๆก็อยากจะมี แต่ชอบแค่ฟัง อ่าน คิด แต่ไม่ชอบปฏิบัติ ก็เลยต้องซื้อเขากินเรื่อยไป.

๒๘ มี.ค ๒๕๕๖

"ใช้จ่ายไม่รู้จักประมาณ" เวลาอยากได้อะไรถ้าเงินไม่พอก็ต้องไปกู้เขามา ยืมแล้วก็ต้องใช้หนี้ทั้งต้นทั้งดอก หาใช้ทันก็รอดตัวไปเป็นพักๆ บางครั้งหาไม่ทันก็ต้องกู้เพิ่ม กู้ไปกู้มาก็ต้องหมุนให้ทันทั้งต้นทั้งดอก จวนตัวก็ต้องโกหกไปเรื่อยๆจนไม่ไหวก็ต้องทยอยขายของในบ้านจนหมดสุดท้ายก็ตายไปเอง นี่แหละอนาคตของผู้ใช้จ่ายไม่รู้จักประมาณ. (ไม่รู้ชะตากรรมบ้านเมืองจะเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า?)

๒๒ เม.ย ๒๕๕๖

เรื่องของการปฏิบัติธรรม ถ้ารอว่าจะหาเวลาว่างๆไปปฏิบัติธรรมนั้นมันไม่ค่อยคุ้มกัน เพราะกว่าจะได้ปฏิบัติธรรมกิเลสตัณหามันพันกายพันใจพะรุงพะรังไปหมด เราเลยต้องปฏิบัติอยู่เนืองๆ ที่ไหนตรงไหนก็ทำซ๊ะทำให้มันโล่งทั้งกายและใจ ที่มันหนักอยู่เพราะกิเลสตัณหามันพันไว้ มันเริ่มพันเริ่มเกาะก็แกะมันออกหรือจะรอให้มันพันจนเดินไปไหนไม่ไหว ท่านจึงหมั่นให้พิจารณาตนของตนอยู่เนืองๆ.

๒๘ มี.ค ๒๕๕๖

มนุษย์เรานั้นมีความสุขจาก ๑.การหาทรัพย์มาได้ ๒.ได้ใช้จ่ายทรัพย์ ๓.ไม่เป็นหนี้ ๔.มีอาชีพอันไม่เป็นโทษ แค่บ้านไหนเมืองไหนทำให้คนในบ้านนั้นเมืองนั้นมีการงานมีรายได้ก็จะสามารถนำไปจับจ่ายใช้สอย หาทางให้หมดนี้อย่างถาวร อาชีพที่ทุจริตก็จะน้อยลง แค่นี้ประชาชนก็มีความสุขแล้ว 

๒๒ เม.ย ๒๕๕๖

เมื่อผูกเวรอยู่ย่อมนอนเป็นทุกข์ ต่อเมื่อละเวรเสียได้ย่อมสุขทั้งตื่นและหลับ

๒๒ เม.ย ๒๕๕๖

โทษของผู้อื่นนั้นเห็นได้ง่าย โทษของตนนั้นเห็นได้ยาก ผู้เดินเข้าสู่สายทางแห่งธรรมย่อมพิจารณาโทษแห่งตนเป็นนิจ ส่วนผู้ถือครองโลกย่อมเพ่งโทษผู้อื่นเป็นอาจิณ.